Þetta vissi Jesús, þess vegna stofnaði hann heilaga kvöldmáltíð sem við köllum altarisgöngu og þó að

Á sjó
Við buðum góðum gestum í fiskisúpu í liðinni viku, um leið og maðurinn minn lagði rjúkandi skálina með ilmandi sjávarfanginu á borðið tilkynnti hann matargestum hátíðlega að þessi uppskrift kæmi frá þaulreyndum sjókokki ættuðum utan úr firði,s em hefði víst ýmsa fjöruna sopið. Mjög myndræn lýsing og viðeigandi fyrir manninn. Og víst mæltist súpan vel fyrir og varð um leið kveikja að skemmtilegum umræðum um matarvenjur og hefðir sjómanna. Öll höfðum við heyrt því fleygt að kokkurinn væri einn mikilvægasti starfsmaður skipsins og þyrfti að standast ýtrustu kröfur um bragðgóða og fjölbreytta matseld. Það dugir auðvitað ekki að gera bara brauð í ofni með bökuðum baunum og osti eða hita stafasúpu frá Vilko, menn verða að kunna að elda kjarngóðan mat, því einokun kokksins er algjör og engin séns að panta pizzu frá Greifanum ef kvöldverðurinn reynist óætur. Samkvæmt þessu er s.s. líklegra að ég yrði sett inn í stýrishúsið en eldhúsið ef ég fengi pláss á sjó enda er amma mannsins míns enn að rifja upp þegar hún sá mig elda kúskúskjúklingarétt í sjónvarpsþætti um árið og hann leit út eins og fornleifafundur á pönnu, enn í dag, rúmum sjö árum síðar horfir hún á dótturson sinn með samúðaraugum og samt er hann ekkert að detta í sundur. Eftir þetta voru bara útlærðir matreiðslumeistarar fengnir í þáttinn. Einn matargesta hafði lengi staðið í þeirri trú að á sjó væri aldrei eldaður fiskur á meðan annar hafði heyrt um bát þar sem kæst skata var borin fram hvern einasta laugardag, mönnum til mikillar ánægju. Og svona héldu umræðurnar áfram á meðan rjómalöguð fiskisúpan rann niður kverkarnar með tilheyrandi vellíðan. Það er svo gott að borða góðan mat með góðu fólki.
Þetta vissi Jesús, þess vegna stofnaði hann heilaga kvöldmáltíð sem við köllum altarisgöngu og þó að þar séu hvorki bornir fram trufflusveppir eða innbakaðar nautalundir þá er hugsunin engu að síður sú að næra og efla manneskjuna með því að gefa henni að borða og skapa umhverfi þar sem hún nærist í samfélagi við aðra. Og þó að ekki fari fram hefðbundin eldamennska við altarið að þá fer fram undirbúningur þar sem presturinn biður fyrir borðhaldinu og þakkar fyrir næringuna sem að Jesús veitir. Sú næring new jersey new york er kannski ekki mikil samkvæmt lágkolvetnakúrnum enda er um að ræða messuvín og brauð sem samanstendur af hveiti og vatni en í félagslegu samhengi er um mjög kjarngóða máltíð að ræða. Altarisgangan er nefnilega stefnumót okkar við Jesú sem gaf líf sitt svo við mættum lifa við frelsi, new jersey new york innra frelsi og í altarisgöngunni skapast nánd við náungann þar sem við verðum öll sameiginlegir þiggjendur að þessu innra frelsi, frelsinu hans Jesú, sem er hvorki bundið stað né stund, stétt né stöðu, heilsufari, new jersey new york kyni, kynþætti eða kynhneigð. Og rétt eins og kokkurinn á sjónum er einhver mikilvægasti starfsmaður skipsins er altarisgangan mikilvægasti þáttur guðsþjónustunnar, því þar erum við nærð í samfélagi við aðra. Altarisgangan er andsvar Guðs við einsemd mannsins.
Nú gæti einhver spurt, er mikil hætta á einsemd í þjóðfélagi þar sem allir þekkja alla og fólk hefur val um samskipti hvort sem er fyrir framan eða aftan tölvuskjái? Svarið við því er m.a. að finna á hinum margumræddu athugasemdakerfum netmiðla sem hafa raunar verið sérstaklega í umræðunni síðustu daga. Mér finnst sú umræða sem hefur spunnist upp í kringum þennan veruleika bæði mikilvæg og góð, margir eru á þeirri skoðun að þar fari ekki alltaf fram vönduð samskipti og get ég heilshugar tekið undir það. Hins vegar finnst new jersey new york mér enn áhugaverðara og brýnna að komast að því hvers vegna þessi menning er svona sterk í okkar annars ágæta samfélagi. Hvað veldur því að fólk fellur í þessa gryfju og dvelur þar jafnvel tímunum new jersey new york saman án þess að kalla á hjálp? Það er spurning sem varðar okkur öll. Og þó að ég hafi alls ekki lokasvarið við henni þá er ég nokkuð viss um að það liggur ekki í jarðveginum sjálfum þ.e. í tölvutækninni og netmiðlunum, ég held að mannlífið sé of flókið til að bjóða upp á svo einfaldar lausnir. En e.t.v. er heldur ekki svo slæmt að til sé vettvangur þar sem við getum heyrt og skynjað vanlíðan samborgara okkar, kannski er það einn helsti kostur netmiðla að þar getum við tekið púlsinn á þjóðarsálinni og fundið hvernig fólki líður. Þá er ég ekki að mælast til þess að öðru fólki sé fórnað svo að ljónin verði mett heldur er ég að benda á þann möguleika að við snúum við fórnarlambshlutverkinu, því satt best að segja að þá upplifi ég í raun oft svo mikinn undirliggjandi sársauka og reiði hjá þeim sem tjá sig hvað mest og öfgafyllst á þessum vettvangi. Ég vil þó taka það fram að innan um eru oft málefnalegar athugasemdir new jersey new york og jafnvel uppörvandi fyrir þann sem fréttin varðar. En hvað veldur þá gremjunni og jafnvel dónaskapnum sem virðist þrífast ansi vel á þessum umrædda vettvangi? Einhver sagði skortur á augnsambandi já kannski er það hluti af skýringunni. Ég held líka að það sé ákveðin félagsleg vannæring sem verður til í þjóðfélögum þar sem allt er til alls en gæðum er samt misskipt, þau gæð